zondag 5 september 2010

Even met verlof

Een berichtje vanuit... THUIS! Ik ben vandaag en vannacht met verlof. Ongelooflijk fijn. En wat was dat nodig zeg. Sinds vrijdag zit ik er helemaal doorheen. Van de ene op de andere dag was ik helemaal klaar met het ziekenhuis, het eten, het bed, de routine, het opgesloten zitten. Vreselijk. Het idee dat ik morgenochtend weer terugmoet maakt me alles behalve blij. Dus maar niet te lang bij stilstaan en vandaag veel buiten zijn. Wat was dat al een verademing, in mijn rolstoeltje de afdeling afgereden worden en lucht om me heen te voelen bewegen. En buiten, die mensen, die bewegingen, geluiden... Dat heb ik echt gemist. Zojuist ook met handschoentjes aan de dieren kunnen aaien. De hond herkende me niet eens meer met m'n kale hoofd! Een croissantje gegeten en yoghurtdrink, wat nog smaakte ook. Terwijl ik vanochtend in het ziekenhuis nog zat te kokhalzen boven mijn ontbijt. Mijn slaapkamer bewonderd, die helemaal veranderd is en klaar om mensen te ontvangen. Ik wil met definitief ontslag! Wat als het goed is, en er gebeuren geen rare dingen meer, dinsdag of woensdag zal zijn.

Hoe de laatste dagen waren: donderdagavond om half 11, na een paar keer te hebben moeten gegaapt, knapte het stolsel in mijn mond en stroomde het bloed eruit. Toevallig was er een kaakchirurg (arts-assistent) op de afdeling, die werd erbij gehaald. En drie keer raden. Ja hoor het was een van de flapdrollen die dinsdag mijn kiezen had getrokken. Nou geloof mij, ik heb het eruit gegooid. Zonder hem aan te kijken overigens want dat kon ik gewoonweg niet. Voor mijn gevoel hebben zij het verprutst door mij geen nazorg te geven en mij niet te vertellen dat die wonden zolang mogelijk afgedrukt moesten worden. Nou hij heeft het geweten. Gelukkig ging ie niet in discussie met me. De verpleegkundige gaf me groot gelijk dat ik het eruit gegooid had en ze vond dat ik het nog netjes had gehouden dus dat is mooi meegenomen. Al met al stopte de bloeding vrij snel. Die nacht, net als de nachten ervoor slecht geslapen. Draaien, draaien, draaien, warm, koud, warm, koud, klef bed, weer een nachtelijke controle, in infuuspomp die begint te loeien.

Vrijdagochtend was ik dan ook doodop. Ten eerste van het slechte slapen, ten tweede van het weinige eten dat ik sinds dinsdag binnen heb gekregen en de ongelooflijk vieze smaak in mijn mond door dat bloed op die wonden (alleen daarvan werd ik al misselijk) en gewoon van alles. Helemaal klaar ermee. Het enige wat sindsdien door mijn hoofd spookt is dat ik naar huis MOET. De morfine is die dag ook helemaal gestopt, omdat ik eigenlijk nauwelijks last meer had van mijn mond. De antibiotica was wel nog steeds bezig, hoewel de koorts wel weg leek te zijn maar goed voor de zekerheid zijn we daar tot en met gisterochtend mee door gegaan. De dokter vertelde toen ook dat als mijn koorts weg zou blijven ik vandaag een dag en nacht met verlof zou mogen. Ze denken wel heel goed met je mee, de doktoren en verpleegkundigen. Zij zagen ook wel dat ik er helemaal doorheen zat en me echt even op moest laden. Ze boden ook aan dat ik iemand mocht vragen die een nachtje kwam logeren. Daar heb ik ook maar gelijk gebruik van gemaakt. Een stuk minder eenzaam dan in je uppie op zo'n kamertje...

En vanochtend dan het moment waarop we kunnen concluderen dat de koorts niet is teruggekomen en ik dus naar huis zou moeten kunnen. Ik had mijn tas al gepakt voor de dokter uberhaupt was langsgeweest!

Met de bloedwaarden gaat het goed overigens:

14 opmerkingen:

  1. Oh wat fijn dat je even thuis bent Suus! Hopelijk kun je je genoeg opladen voor nog de laatste loodjes ziekenhuis. Geniet er maar ff van!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hOI Susan

    Wat fijn om een dagje en nacht naar huis te mogen.
    Ik geloof best dat je het helemaal gehad had.
    Even een andere omgeving ,en andere verpleging,die ook super voor je zorgd dat weet ik zeker je moeder.
    Susan de laaste loodjes nog en hoop dat je voorgoed thuis mag blijven.
    Ik kom dan zeker een keer op bezoek als dat kan?

    Groetjes Ida en Frans en kinderen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Susan

    Wat fijn voor je dat je even met verlof mocht even lekker thuis, kan ook best geloven dat je het even niet meer zach zitten met dat gepruts de laatste dagen maar hopelijk heb je wat dat betreft het moeilijkste achter de rug.
    We hopen dat het zo door blijft gaan dan stellen die paar dagen terug niet zoveel meer voor en kan je je concentreren op je definitieve thuiskomst sucses!

    Groetjes Sissy & Jan

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Susan,

    Ik vind het heel erg knap van je dat je er nu pas helemaal klaar mee was! ik denk dat ik al veel eerder me zo had gevoeld. Ik hoop dat je in volle teugen geniet thuis en snel definitief naar huis mag. Nog even doorzetten!

    liefs Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  5. En daar was je dan, als complete verrassing, bij ons in de tuin vanmiddag op de thee.
    Even de beker van positiviteit weer opladen, want die was helemaal leeg.
    Ik help je waar ik kan Susan, van een leuk spelletje, en je kamer oppimpen, tot creatieve hoofd deksel variaties aan toe. Ik doe het graag voor je.
    Deze dag in de zon in Boerdonk neemt niemand je meer af en hopelijk is het even genoeg voor de laatste loodjes in Nijmegen.
    Daarna is de weg nog lang, maar de wereld voor jou weer wat groter. Het komt een keer goed, hou dat voor ogen.
    Een warme zonnige groet van ons allen en speciaal van mij, Agnes.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Eeej Suusje,

    mooi mooi dat je thuis weer opleeft :) Elke keer een stapje nemen, dan kom je er vanzelf.. en ah.. morgen terug is klote, maar je bent er ook asap weer weg, en dan hoef je nooit meer daar te slapen!
    En lekker eten.. eindelijk ;) Geniet nog vanavond, en dan morgen de laatste loodjes en als ze je toch nog langer houden, bel maar, dan kom ik nog een keer logeren :)

    Marloes

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat fijn dat je even naar huis mag! Lekker even van genieten en duimen dat je deze week definitief ontslag krijgt! Interessant om de grafiek te zien over de witte bloedcellen, we blijven duimen voor een stijgende lijn!

    Veel sterkte morgen, hopelijk nog maar 1 nachtje terug!!

    Groetjes
    Rutger en Tanya

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi Susan,

    Super dat je voor een dag en nachtje naar huis was,daarom was het vandaag zo'n super weer,want dat heb je zeker verdiend.We hopen dat je accu morgen dan weer een beetje opgeladen is voor de laatste dagen in Nijmegen.Zet hem op Susan we denken aan je.En we hopen dat je vlug je ontslag krijgt in Nijmegen zodat je thuis kunt genieten van de goede zorg en aandacht.
    Slaap lekker in je eigen bed en sterkte voor de komende dagen.

    Heel veel groetjes Familie van Asseldonk uit Boering

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Susan,

    Gisteren kwamen we jou en jullie mam al tegen, lekker genietend van de buitenlucht.
    Ik geloof goed dat je dat heerlijk vond, weer even naar huis.
    Hopelijk dat er nu niets meer tegen valt zodat je over een paar dagen lekker naar huis mag.

    Heel veel groetjes van Sanne, Lars, Maud, Peter en Arna

    BeantwoordenVerwijderen
  10. hoi susan

    geweldig dat je even op adem kunt komen. gezellig thuis temidden van jullie gezin en natuurlijk veel vrienden.
    gewoon genieten van alles om je heen zodat je je accu weer op kunt laden voor de komende dagen.
    heel veel groetjes van ons allemaal uit luyksgestel

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hoi Susan,
    Ik geloof het best dat je naar huis wilde. Oost West Thuis Best, of niet dan!
    Het is te hopen dat je deze week voorgoed afscheid kunt nemen van het ziekenhuis (voor er te liggen bedoel ik dan). We horen wel hoe het verder met je gaat. Wij hopen het beste voor je.
    Heel veel gezonde groeten, Huub en Ingrid.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Suus! Wat fijn dat je naar huis kon eventjes!!
    En wat goed dat je gewoon ff flink bent gaan spuien! Soms is dat nodig!
    Als je thuis ben kom ik je zeker opzoeken! Sterkte en houd vol!! Nog eventjes hopelijk!
    x Sophie

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ha Susan, Je hebt even geproefd aan het weer buiten zijn en je eigen vertrouwde omgeving , hopelijk genoeg om het nog net even aldaar vol te houden en dan....... back home ! voor wat zonnigheid staan er wat zonnige foto`s nu echt op je e-mail, ps: wat goed van je om het er uit te gooien wat niet fout had hoeven gaan zonder dat is er al genoeg te verwerken, hopelijk luchtte het eens flink op. Nou kanjer daar gaan we weer ge weet het zoals we altijd tegen je hebben gezegd en blijven zeggen : ALLES KOMT GOED. en je toekomst ligt hierna helemaal open voor je want dit alles laat zien wat voor een geweldige persoonlijkheid je bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hey Susan,

    Na een weekje weggeweest te zijn, heb ik net meteen je blog bijgelezen. Wat een rotdagen heb jij achter de rug zeg! Fijn dat je je nu thuis op hebt kunnen laden om er weer even tegen aan te kunnen. Hopelijk mag je deze week definitief naar huis!!

    Heel veel beterschap!!

    BeantwoordenVerwijderen