Hallo allemaal,
Aangezien Susan niet in staat is om een bericht te typen, ben ik (helaas) weer aan het woord.
Dinsdag 23 november heeft Susan haar laatste controle gehad, hierbij was alles goed. Vrijdag de 26ste heeft Susan zelf contact gezocht met het ziekenhuis omdat ze last had van rode bultjes op haar lichaam, hier moest ze volgens de dokter meer medicijnen voor gaan gebruiken. Op maandag 29 november wederom zelf contact opgenomen met het ziekenhuis omdat ze naast de rode bultjes ook last had van hoofdpijn en koorts. Susan moest naar de spoedarts komen in het Radboud en die constateerde gordelroos. Om dit te verhelpen heeft ze antibiotica gekregen en mocht ze weer naar huis. De klachten verminderden niet, dus op woensdag 1 december opnieuw contact opgenomen met het ziekenhuis in verband met hoge koorts, erge hoofdpijn en steeds meer last van verkoudheid en verstopte neus. De arts concludeerde hieruit dat het geen gordelroos kon zijn, maar wat dan?
De arts stuurde Susan door naar de dermatoloog, deze wist het ook niet en heeft daarom 2 huidpuncties gedaan. Dit staat nu op kweek en het zal (nu nog) ongeveer 6 dagen duren voor we hier de uitslag van krijgen. Omdat het nog niet bekend is wat Susan heeft, kreeg ze weer een andere antibiotica voorgeschreven. De arts wilde Susan het liefst op laten nemen in het ziekenhuis maar omdat er zo veel mensen verkouden zijn en er infecties op de afdeling zijn, was naar huis gaan de beste optie. Wel werd er afgesproken dat ze vrijdagochtend weer terug moest komen. Donderdagochtend ging echter de telefoon, de arts belde om te zeggen dat Susan toch direct weer terug moest komen omdat het EBV-virus weer in haar bloed gevonden was. Ze wordt 2 december ’s morgens weer opgenomen en die dag krijgt ze weer een CT scan, een beenmergpunctie en wordt er weer een stukje uit de lymfeklier weggehaald. Dit laatste gebeurde onder plaatselijke verdoving omdat ze verkouden was. Ze konden niet goed bij de lymfeklieren komen waardoor de operatie bijna 1,5u heeft geduurd in plaats van 20 minuten.
Ze moest in het ziekenhuis blijven en ’s nachts werd ze steeds beroerder en heeft ze erg veel pijn gehad. Vrijdag heeft ze veel moeten braken en kwam er meer uit, dan dat ze binnenkreeg. Ze kreeg alweer vocht door het infuus maar hier kwam ook nog morfine, kalium en primperan bij. Sinds zaterdag is het braken minder maar heeft ze veel last van diarree. Na onderzoek bleek ze een flinke darmontsteking te hebben. In eerste instantie dachten ze dat verkeerde antibiotica voor de gordelroos de oorzaak was. Dit blijkt vandaag niet het geval te zijn, wat wel de oorzaak is, is de vraag.
Op dit moment heeft ze al een paar dagen niets gegeten en krijgt ze alleen vocht via het infuus. Morgen krijgt ze een darmpunctie, hopelijk volgen alle onderzoeksresultaten snel want ze is flink ziek.
Susan ligt momenteel op kamer 14 van de afdeling Hematologie.
Groetjes Ivon
Hoi Susan,
BeantwoordenVerwijderenWat moet je toch veel doorstaan,en het is echt niet eerlijk want je hebt al meer dan genoeg doorstaan,maar je hebt geen keus en je moet en gaat door.Susan probeer de moed erin te houden al zal dat echt niet meevallen als je zo ziek bent. Je bent voordurend in onze gedachten en het kaarsje blijft branden voor jou/jullie.
Heel veel sterkte!
Heel veel groetjes familie van Asseldonk
Susan en familie
BeantwoordenVerwijderenWe wensen jullie heel veel kracht om door deze onzekere tijd te komen
We hebben een noveen kaars uit lourdes branden
Gerard en Maria
Hallo Susan/familie
BeantwoordenVerwijderenKon ik maar,de Sint met een grote zak gezondheid
naar Nijmegen sturen.
Heel veel sterkte weer in deze onzekere dagen
We denken aan je
Fam Jaspers
Hoi Suus,
BeantwoordenVerwijderenwat een pech! wat zuur dat je nog zo lang moet wachten op de onderzoeksresultaten beter komen ze snel. Beterschap hopelijk ben je snel van de verkoudheid en ontsteking af en weet je een beetje waar je aan toe bent. Heel veel sterkte voor jou en je familie
Liefs
Martijn
Lieve Susan,
BeantwoordenVerwijderenWat een vreselijk naar bericht zo op de vroege maandagmorgen (wanneer ik dit lees)!! Ik hoop echt dat je je snel wat beter voelt en, misschien nog wel belangrijker, dat men er gauw achter komt wat je nu precies hebt, zodat ze je op de juiste manier kunnen behandelen. Je hebt zowat alle kamers van E00 al van binnen gezien zo lijkt het! Ik denk hier in Rome aan je.
Veel liefs, Suzanne
Wens voor Susan,
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat je je boosheid, over deze enorme terugslag, straks weer om kunt zetten in kracht Susan.
En dat de uitslagen iets van houvast geven waar weer aan gewerkt gaat worden. Geef de moed niet op Suus, af en toe een klein beetje mag, maar probeer ook deze terugslag weer te overwinnen.
Velen leven met je mee, en ook al moet je alles alleen doorstaan, je bent niet alleen. En buig de boosheid om naar kracht.
Sterkte en in gedachten heel vaak bij jou en de familie om je heen.
Agnes&Petro en de kinderen.
adres voor post is
BeantwoordenVerwijderenUMC St. Radboud
Postbus 9101
6500 HB Nijmegen
route 492 is afdeling hematologie
kamer 14 is momenteel Susan haar kamer
Ik was het adres al weer kwijt maar wilde wel een kaartje sturen, vandaar even het ziekenhuis gebeld, wie weet willen jullie ook positieve post sturen, warme groet van hier, Agnes.
suus toch..
BeantwoordenVerwijderenik zend je alle kracht toe om je ook hier weer door heen te worstelen.
veel lieve groetjes
Esther en Peter
Hoi Susan, ik hoorde van eefje dat het weer terug in het ziekenhuis is, bale, bale, skypte net met Arjen die in Rusland is, vele groetjes van hem en tuurlijk ook van ons hier uit helmond xxxxxxxx X eefje, pim en Maja.Enne Ivon fijn dat je het ( hopelijk voor even ) van Susan over neemt, zo blijven we alle op de hoogte.
BeantwoordenVerwijderenHoi Susan en familie
BeantwoordenVerwijderenZo denk je het gaat vooruit en dan komt er plots weer iets anders bij wat je zo ziek maakt.
Ik wens jullie heel veel kracht en sterkte in deze onzekere tijd van afwachten. Hopelijk dat de vele kaarsjes die overal voor je branden Susan je de kracht en moed geven om ook dit weer te boven te komen.
groetjes Sjaan we denken aan je